Yaban Gülü Şiiri - Mahmut Şimşek

Ben sana her zaman gülüm demiştim
Ama sen kim gül kim hiç olamazsın
Ancak sen dikeni olursun gülün
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben sana canım ceylanım demiştim
Ama sen hiç ceylanda olamazsın
Çünkü sen bencil ve nankör birisin
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben sana arslan yürekli demiştim
Arslan yüreğini taşıyamazsın
Çünkü arslan bağlıdır sevdiğine
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben canım dedim sen canımı aldın
Ben kanaryam dedim renk değiştirdin
Ben mahsum güvercin dedim yanıldım
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben sana melek dedim ne haddime
Sen kim melek olmak kim hep bahane
Aşkım dedim a.sını bilemezsin
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben hep sana benim birtanem dedim
Sen bin tane olsanda hak etmedin
Sana taptım sevgilim dedim sevdim
Ama layık değilsin yaban gülü

Ben sana çiçeğim can dostum dedim
Sen ne çiçek nede dost olabildin
Arkadaşım biricik aşkım dedim
Hiç biri olamadın yaban gülü

Sen mahsum ve tertemiz yüreğimin
Garip kimsesiz ve yalnız halimin
Sen mutluluk dolu o günlerimin
Vede sevgimin azraili oldun

Hayatım zindan oldu verem ettin
Sen hiçe saydın beni kanser ettin
Sen benim bu hayatımı mahff.ettin
Sen dağ çiçeği zalim yaban gülü

Ben sana bir türlü yaranamadım
Gurbette değiştin tanıyamadım
Terk ettin yeni insanlar tanıdın
Yaban gülü ben mutlu ol diyemem

Umarım benim bu ahım çıkar senden
Ettiklerini bulursun erkenden
Acı çekersin inşallah derinden
O zaman anlarsın sen yaban gülü.

Bir sevdiğim vardı çok uzaklarda
Habersizim acep o ne halda
Allah sevenleri koymasın darda
Sevdiğim sendin zalim yaban gülü