Yaban Gülü Şiiri - Süleyman Karacabey

Merdivenlerden çıkarken gördüm onu
Uzun permalı saçları simsiyah
Güler yüzlü esmer tenli streç pantolonlu
Anladım ki bir yaban gülü ve hoyrat

Bir rüzgar gibi esti geçti aniden
Neydi acep bilemedim beni mesteden
İlk kez görüyordum onu çıkarken merdivenden
Anladım ki bir yaban gülü ve hoyrat.

Sükse çalım fiyaka yerinde o biçim
Çok çabuk gitti kor gibi yandı içim
Arkasından baka kaldı yorgun gözlerim
Anladım ki bir yaban gülü ve hoyrat

Bir kez daha gelirmi diye bekledim
Merdiven başında hep onu gözledim
Uçup gitmişti rüzgarlara kapılıp
Anladım ki bir yaban gülü ve hoyrat

Yine kaldım kendimle baş başa
Hayat hep böyle geçti boşa
Yaşam değimli ki zaten hep kargaşa
Karacabeyim sen yine çok yaşa.