Garip yiğit gurbet ele çıkarken,
Umut yanar, hayal yanar, öz yanar.
Arkasından dolu dolu bakarken,
Yürek yanar, kirpik yanar, göz yanar.
Sevdiğinden ayrı kalır üzülür,
Zaman olur yaşamaktan bezilir.
Yar adına şiir, türkü yazılır,
Tümce yanar, hece yanar, söz yanar.
Umutları, hayâlleri kırılır
Küser yiğit kaderine darılır.
Sevdiğine rüyalarda sarılır,
Uyku yanar, yastık yanar, yüz yanar.
Geçmez günler, aylar uzar yıl olur,
Yıkar bendin yiğit coşkun sel olur.
Yar zülüfü, bağlamada tel olur,
Mızrap yanar, perde yanar, saz yanar.
Çiledir, kahırdır gurbetin işi,
Soldurur hayalde yoldaşı eşi
Değse Şahin'deki hasret ateşi,
Deniz yanar, kutup yanar, buz yanar.
Kayıt Tarihi : 12.1.2006 19:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
.
Bir iki cümle ile fikrimi söylemeyeceğim.
Şiir oldukça güzel, anlamlı ve "dolu dolu".
Evet "dolu dolu..."
Anneye, babaya, arkadaşa, dosta, belki de sevgiliye veda ederken elbette ki insan dolu dolu gözlerle bakar.
Gözleri dolar.
Neyle mi?
Hüzün damlalarıyla...
.
"Garip yiğit gurbet ele çıkarken," dizesinde sadece "Garip yiğit..." kısmına takıldım. Gurbet ele çıkana zaten "garip" denir. Çıkmadan "gariplik" bilmem ne derece doğru olur?
Hani, "Öz yurdunda garipsin..." gibi mi acaba?
.
Güne yakışan bir şiir okudum.
'SEÇİCİ KURUL'a teşekkürler.
TÜM YORUMLAR (11)