Yaban Çiçeğim Şiiri - Aydın Ahmet

Bu güzellik sana Allah vergisi
Ayın on dördü mü yaban çiçeğim
Çözünce malikin başın sargısı
Saçını ördü mü yaban çiçeğim

Dünyayı dolaştı bu garip kul da
Bir vefa bulmadı para da pul da
Ne Konya’da ne de şu İstanbul’da
Sen gibi gördü mü yaban çiçeğim

Bülbül gibi daldan dala uçmadan
Yar ile yaylaya konup göçmeden
Bir kötüye düşüp gülün açmadan
Goncayken derdi mi yaban çiçeğim

Kaşların yarım ay, kirpiğin divit
Endamın duruşun bir selvi söğüt
Bahtına düştüğün o yağız yiğit
Murada erdi mi yaban çiçeğim

Sıladan ayrılıp kalınca garip
Yaptığın hatanın farkına varıp
Başını göğsüne yaslayıp durup
Yaranı sardı mı yaban çiçeğim

Hayli vakit oldu görüşmeyeli
Yarenlik edip de gülüşmeyeli
Boş ver ahbapları, o mahalleyi
Hiç beni sordu mu yaban çiçeğim