Yaban Çiçeğim Şiiri - Orhan Gülaçar

Zaman eksildikçe üzülüyorum ...
Arada sende beni hatırla ...
En azından birkaç dakika ..
Akşam olmaya başlayınca ,
Renkler yavaş yavaş soluyor ,
Evlerin ışıkları birbir yanıyor .
Zamanın her saatinde,
Bir tek sen kalıyorsun içimde ...
Bu sevgi denen şey senin rengin ...
Saçların gözlerin kurumuş solgun dudakların .
Ve sen yabancı bir bahçede açan ,
benim nadide çiçeğimsin ..!
Seni her düşündüğümde ,
Son durağa varmadan
Gelip yanıma oturuyorsun
Yalnızlığım bitiyor ...