Yaban Çiçeği Şiiri - Yelda Akcoş

Yaralı gönlümün yaban çiçeği,
Mevsim bahar da olsa boyun büküyorsun, biliyorum,
Ne yazın var ne de kışın,
Benim gibi gün be gün soluyorsun, görüyorum.

Aşkımı bir sonsuzluk ayazının ellerine bıraktım,
Dayanamadı, yandı elleri, yaktı, yıktı bu şehri.
Ya sen yaban çiçeğim,
Yıkar mıydın umutları,
Soldurur muydun aşkının gökkuşağını,
Cehennem der miydin bu diyara,
Parçalar mıydın ayı, yıldızı,
Söndürür müydün sevda kokulu mumları,
İnletir miydin yeri göğü,
Hangi kara zindanda paralanırdı bu yürek,
Hangi deli sevdayı çürütürdü,
Hangi yeşilin karalar bağlardı?
Söyle yaralı gönlümün yaban çiçeği,
Kimin gözyaşları bu sensiz akan?
Kimin yüreği bu tutuklu kalan?
Bir çiğ damlası oldum taç yapraklarından akan,
Yüreğimin en gizli köşesine hapsettim bir demet maviyi,
Kokunu tebessüm, rengini aşk bildim,
Gelin tacı süsledim bir avuç beyazla,
Ya sen bahar yüzlüm, sevda çiçeğim,
Yaprakların savrulurken rüzgarın koynunda,
Ben sadece yalnızlık türküsü söyledim.

Sen de yalnızsın biliyorum
Ve sen de soluyorsun gün be gün benim gibi,
Görüyorum.

09.02.2005