Açık tenli sabahlar, esmer günlere yerini bırakır
Bir misket katılığı hüzünler, umutları kovalar
Hazan mevsimini hatırlatır, kabuslu rüyalar
Kaç, kaçabilirsen.
Yüreğinin ıssızlığı, özlemlerin sahiline vurur
Her vuruşlar, alıp götürür yalnızlığın derinliğine
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
