Ne zaman bir sahaf
ya da bir kütüphane gezsem
bir duygu kaplar beni buruk ve tuhaf;
’’eyvah! ’’ derim içimden ’’Yazılacak
birşey kalmadı’’
ve aklıma düşer bu düşünce.
arı sürüsü gibi beynimde
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman