Ne oluyorduysa bana ve aklıma
En çokta bu güneşin altındayken oluyordu
geçiyordu geceleyin kafamdan
Yanıyordu da bu mantolarım sana ,kansızlıktan
Kansızken uludum aylara
Ve yalnızken düştüm kalabalığına
Kaldırdım fiziksel her şeyleri
Ben kalmıştım ortada
bir de sen kalmıştın , birazın yerde dağınık
birazın denizden yansıyor bana geri
Saldırgan bir çiçek gibi büyüttük bizi
Biraz da gözümüzde tabi
Ve kandırdı seni, beni
Söylemlerimiz de 2 sineğin vızıldamasına benzedi
Mehmet VirtusKayıt Tarihi : 9.1.2024 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!