Ellerimi bırakayım avuçlarına
----tut,
--------tut ki genişlesin yer
--------------genişlesin gök
ve tenin titretsin yüreğimin tellerini,
şarkılar söylensin hicaz makamında
dallarımda gezinsin üveyik...
tut ki senmişim
------tut ki senin mişim,
-----------sevmişim seni
daralır içim yokluğun da
-----gel desem
----------gel(e) mezsen
tut desem avuçlarımı
------ya tut(a) mazsan.....
Kayıt Tarihi : 17.4.2007 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
belirgin sözlerin aşka daveti...elleri, avuçların içindeki dünyaya salarken kullandığı imge anını düşledim kendimce...çarpışır gibi sokak başında...yıldırımvari bir mavi ses hızından öte....öyle bir an...avuçlara değdiği an eller iki yakada oluşan anlık dünyalar....
tut ki lerle beslenmiş ve dile akıtılmış....
zaman o kadar kısa ki...yaşanan o kadar uzun...
ateşle suyun buluşması gibi kızgın....
iki akarsunun buluştuğu yer kadar çoşkulu ve buluşkan ve alışkan...çağlayanın dibindeki çarpmalardan çıkan senfoni...hicazdan belki...,,
tutamaz san
gelemmezsen
deniltisinin altındaki aşk girdabı sarsa da...çağlayandan kopan her zerreciğin yine çağlayanla buluşması gibi dir....demek istiyorum...
okudum sevdim yorumladım...
teşekkür ederim...
TÜM YORUMLAR (4)