Ya Songül ! Şiiri - Muharrem Pala

Saymadım kaç bahar geldi geçti hala inzivadayım
Beyhude geçiyor ömrüm ne yazık ki !
Feryadı figan eder yüreğim kan revan içinde
Bu bahtı karaya bir lahza olsun,
Bir nebzecik gül ya Songül!
Nar-ı aşkınla kor olmuşum
Reva mıdır bu bana / hala senden cüdayım
Ehemmiyet edip sözlerine
Davetine icabet ettim
O ceylan gözlerinde ıdım var bugün
Sana olan ahdimi ifa eyledim
Bu defa bigane kalmadın yüreğimin sesine
Şükran ya Songül!
Mukabele ettin bakışlarıma
Cezbeyledi cemalin beni
Oturdum gül cemalin seyreyledim uzun uzun
Kalayladım gözümün pasını sildim
Cuş oldum ol dem
Nev duçar oldum cevher saçan gözlerine
Boyuna posuna endamına müptelayım şimdi
Nolur mahrum eyleme beni senden
Sana gönülden olmuşam talip
Ba husus destur ile yüreğine,
İltica etmek niha-i arzum
Kara toprağa girmeden son menzilimdir yüreğin
Nolur didarını çevirme benden ya Songül !
Yetmez midir gayri dünyada çektiğim cefa
Bir nebzecik olsun son nefesimi vermeden
İntikal etmek isterim yüreğine,
Sürmek isterim sefa !