Siluetin uşirde, upuzun öylece
Sırrı kadem basıp, firar ettiğin gece
Sıtkı candan sıyrılan muma döndüm
Nefesin nefsime estiğinde
Vebale söndüm!
Biliyorum, ahiri zeval cinnetin!
Ve anahtarları sende ab-ı cennetin
Şan verecek şöhreti kalmayınca tıynetin
Ellerimde bir maktulün kanı
Güya, insana döndüm
Duman atıyorum ateşe, yansın diye
Dürr-i yekta, halihazırıma inansın diye
Dün fark attığım Mecusi, bu gün baş tacı, niye?
Dönüp de sırtımı, dosta gayrı
Bir kuru posta döndüm
Ey nuş-u pak, ne dersen de!
Bal verecek petek kalmadı bende
Ya vâye, artık gelsen de gelmesen de
Zifafa, a’raf molasındayım
Yönümü Hakka döndüm!
18.12.2008
Mehmet Sani ÖzelKayıt Tarihi : 18.12.2008 10:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey nuş-u pak, ne dersen de! Bal verecek petek kalmadı bende Ya vâye, artık gelsen de gelmesen de Zifafa, a’raf molasındayım Yönümü Hakka döndüm!
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!