Ya Sîn
-Insanlik Guzeline Adanmistir-
ey insan
ey yüz aki gönül aydinligi
kabul olmus sadaka kadar güzel
bir duygu sariyor seni anan yüregimi
bastigin toprakla yikadigim gözüme
simdi günes bile siyah görünüyor
ey yüz aki gönül aydinligi
ben kendime aglarken Uhud da aglar miymis?
Hira`yi mahzun gördüm soramadim sevgili
hasretinin disinda baska derdi var miymis?
ey insan
icimde büyüttügüm tüm cicekleri
sana adiyorum
itirlari, yaseminleri, menekseleri
lale bana kalsin
kapina ciceklerin karalisini sunmaktan
utaniyorum.
dua cikmayan göge sevdalar cikar miymis?
bülbülünü kaybetmis bu evrensel bahcede
dikenler bile bir hos, gayri gül kokar miymis?
ey insan
göklerin ögrencisi, yerlerin ögretmeni ey
sen ögrettin tasa konusmayi
agaca selam vermeyi
aya yarilmayi, topraga dürülmeyi
göklere kurulmayi, durmayi zamana
yilana ve deveye sevmeyi
ölmeyi, öldürmeyi
yasamayi sen ögrettin insana
o bengisu gözünden fiskiran pinar miym
..........
..........
Kayıt Tarihi : 20.4.2003 11:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!