Ya Şimdi Ölmüş Olup Dar Bir Kabire Konsa ...

Ya Şimdi Ölmüş Olup Dar Bir Kabire Konsaydım

Ya şimdi ölmüş olup dar bir kabire konsaydım,
Üzerime toprak örtülse ben halime yansaydım.

Mezarda ilk günüm nasıl geçerdi ki benim?
Hiç bitmeyen günde ne kadar sıkılırdı canım.

Dünyada benim yaptığım işlerimi kim yapardı?
Kim mallarımı paylaşır,kim mirasımı kapardı?

Ya pişmanlıklarım beni ne hale getirirdi bir bilsen?
Bir daha hata yapmazdım dünyaya yeniden gelsem.

Münkir ile Nekir gelip benim baş ucumda durardı,
Beni imtihan ederek bana ahiret soruları sorardı.

Rabbin kim,Peygamberin kim,kitabın ne,dinin ne?
Diye soru sorup cevap isterlerdi hayatta yönün ne?

Hani nerede yaptığın sevap,hani namaz niyaz?
Dedikleri zaman susardım,derlerdi ki bunlar az.

Pişmanlık ile ah çekip dünyaya gönderin desem,
Göndermezler,artık çok geç derler zaman istesen.

Hayat ne çabuk bitiyormuş,sanki bir nefeslik canmış,
Ömür dediğin şey ise,dünya üzerinde olan bir anmış.

Ya kırdığım kalpler ne olacak,hakkını nasıl öderim?
Ben onların günahı ile siz söyleyin nereye giderim?

Gönül yıkmasaydım benim amelim sığmazdı kabına,
Kullar geçerken yan yan bakıp geçmezdi ızdırabıma.

Halini düşünürken senin bedenin çürümeye başlıyor,
Kabir seni sıkarken,cehennemden gelen ateş haşlıyor.

Sen acı ile kıvranırken görevli melekler seni tutuyor,
Seni seven insanlar zaman geçtikçe seni unutuyor.

Mezarında otlar biterken içinde bilsen neler oluyor?
Çocukların bile bayramdan bayrama ziyarete geliyor.

Sorgu meleklerinden sonra onun karşılığını alıyorsun,
Fani Dünyada yaptıkların ile sen baş başa kalıyorsun.

Sonra neyi hak ettin ise ona göre mezar şekil alıyor,
Ya cehennemden çukur,ya cennetten bir yer oluyor.

Ardından uzun bir bekleyiş dünya yıkılana kadar,
Seni sonsuzluğa çekiyor yaşamış olduğun kader.

Birden Arasatta kuruluyor Mizan denen terazi,
Göz alabildiğine kalabalık var,insan dolu arazi.

Sonra Amel Defterleri veriliyor sağ ile soldan,
İnsanlar yürüyor hesap gününe yüzlerce koldan.

İşlediğin günahlar sorgulanıyor büyükten küçüğe,
Hesabını veremezsen oradan düşüyorsun göçüğe.

Sevap günah tartılıyor,kulun durumu belirleniyor,
Sevabı çok olan kimse cennete girsin deniliyor.

Cennetlik olanlar Sırattan geçip cennete giriyor,
Cehennemlik olanlar Sıratı kıl kadar ince görüyor.

Üzerinden geçmek için son bir hızla koşuyorsun,
Ne çare ki günahkarsan cehenneme düşüyorsun.

Cehennemde Zebaniler seni kızgın ateşe atıyor,
İşlediğin günah hükmünce seni orada tutuyor.

Günahkar Müslümanlar tabi ki cezasını görüyor,
Cezası bittiği zaman ise gidip cennete giriyor.

Kafirlerle münafıklar cehennemde ebedi kalıyor,
Sonsuza kadar orada durup yanma cezası alıyor.

Ey Yusuf senin halin nice olur ahirette bilmem?
Cehenneme gider isen kurtuluş sanma ölmen.

Dünyada yaptığın hayır var ise kurtuluşa erersin,
Elinden bir tutan olursa sen de cennete girersin.

Cennete girenler Allah'a şükür edip adını anıyor,
Burada ölüm yok,sonsuza dek burada yaşanıyor.

Yusuf Tuna
Kayıt Tarihi : 2.4.2017 14:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Yusuf Tuna