Bir bak şimdi bir bak da gör,
ne kadar acımasızsın,
ben seni kaybetmek istemedim,
günden güne eridin gittin içimden söyleyemedim,
kurumuş dallara döndüm söndükçe yandım,
yandıkça söndüm bir beni yaktın ateşten öte,
kıyısız denizlerimdin,
sonunda senin istediğin gibi olduk,
ama bu sefer onlardan daha kötü olduk,
her şeye rağmen hiç eksilmedim,
aksine büyüdükçe büyüdü içimdeki fırtına,
ne kadar tutabilirsin ki gül uğruna dikeni,
’’geç kalmı teselli idamdan sonraki affa benzer…ateş...
Kayıt Tarihi : 22.2.2008 08:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!