Ya Sevip Öleceksin Şiiri - Bahattin Tonbul

Keskin kılıç üstünde,sende yürümektesin
Ayrılıp küstüğünde,acılar ekmektesin
Ateşler börttüğünde,sevdalar çekeceksin
Ya sevip öleceksin,ya çok bekleyeceksin

Bir hakikat uğruna,zaman nasıl geçiyor
Yaptığı tüm iyilik,gönülleri seçiyor
Yaşantıda fakirlik,bir kefenle biçiyor
Ya sevip öleceksin,ya çok bekleyeceksin

Mor dağlara kuş kondu,ürkünce uçup gitti
Gezdiği bu dağlarda,sanki ağırlık yitti
Fazladan ne eksilme,özlemlerde o bitti
Ya sevip öleceksin,ya çok bekleyeceksin

Nefsin üzüm ve hurma,tatlı şeyle doldukça
Saramadığım yarim,aşk sarhoşu oldukça
Bedenleri kaybolmuş,gülen yüzü soldukça
Ya sevip öleceksin,ya çok bekleyeceksin

Geçmişteki zamanı,vere bilir misin ki
Dağılan o saçları,örebilir misin ki
Ruhum üzüm salkımı,göre bilir misin ki
Ya sevip öleceksin,ya çok bekleyeceksin
Bahattin Tonbul
28.11.2010