Yâ Serdar-ı Enbiya! Şiiri - Mehmetsalih ...

Ey Resûl-i Kibriya! Yar, ahbap ve yanmış yüreklerin serdar-ı ekberi,
Yâ Serdar-ı Enbiya! Arş, kürsü, taç ve Taht-ı Levlak'ın ol "Muhammed'tir serveri...
Ey Server-i Evliya! Der kıdemde övgüsü üstün, kendisi üstün, sensin ins û cinin rehberi,
Yâ Derman-ı Sohtiya! Tek nazarla üstün olur Vahşi, tek işaret-i parmak ile yarılır ay, dökülür göz yaşları, yere iner melaikenin büyükleri....
***
Ol ezelde Rab istedi, ol ezelde "Ol" idi, Rab Allah'ın kaderi,
Bu ezelde böyle idi, gerçi Allah (c.c.) yaran idi, hem "Muhammed" canan idi, nuru ise baran idi,
Yol ezelde tek yol idi, gerçi Allah (c.c.) sünhan idi, lakin taktir çoktan idi...
Tek Allah'tan kesret midir, vahdet sırrı ayan mıdır, yoksa sırrı "yaran" mıdır? Lakin "Ahmet" (a.s.v.) meşuk idi...
Benim gönlüm ateşgede, sırrı ezel taşkın ede, "Nur Muhammed" zuhur ede, ol kâinat ondan idi...
Dilim bundan böyle dönmez, hem kalemle bu dert sönmez, ger Muhammed (s.a.v.) bakmaz ise tüm gönüller viran idi...
***