Ya Sen Gidersen Şiiri - Mehmed Aksu

Uzak iklimlerin yanımdaki çiçeği,
Şimdi bu sevda ağır gelmesin sana.
Ve bir eylül akşamında koyup beni yüzüstü,
Gözlerin dalmasın uzaklara.
Yüreğin uymasın şarkılara.
Sen yakıştığın yerde kal,
Sen benimle bu şehirde kal.
Kaç gecedir içimde bir korku
Ve gözlerimde güvercinlere mahsus bir uyku.
Her yanım kan-ter içinde,
Ve kabuslarımda sen.
Ya Sen Gidersen…
Ya ‘Sen’ Gidersen…

Oysa bekar odamın duvarlarında resmin,
Ve ismimin yanına ismin ne kadar yakışıyordu.
İşte bak; her şarkı her şiir
Birlikte söylenince ağzımıza ne kadar yakışıyordu.
Oysa bu sevda bize ne yakışıyordu.
Tam üstümüze göreydi;
Ne bir beden bol, ne bir beden dar.
Şimdi içimde anlamsız ve zamansız bir Ya Sen Gidersen korkusu var.

Ya Sen Gidersen; ben bitersem…
Anlamını yitirirse her şey,
Anlamını yitirirse zaman.
Artık aynı tadı almazsam şarkılardan,
Ya şiirler de kaçarsa akşamlardan.
Ya Sen gidersen;
Elimde avucumda bir şey kalmazsa.

Bak ki kundaklanan her sevincim,
Ellerimden alınan çocukluğum,
Bana sormadan harcanan gençliğim,
Yani tadamadığım her şeyim gibi,
Seni de kaybedersem…
Oysa tertemiz bu alnımda
Sevmek, ‘adam gibi’ sevmek var.
Sevmeye yemin etmek ve sözünden dönmemek var.
Iskalanmış hayatımın ıskalanmayan aşkı
Dilimde bu hayata kahreden bir şarkı,
Öylece bakakaldım fotoğraflarına.
Ya sen de gidersen.

Keder dolu şarjörünü boşaltıp üstüme,
Bir yangının ortasına atmış beni kader.
Tüm mutluluklarım yağmalanmış.
Bütün sevinçlerim kundaklanmış.
Şehirlerim bombalanmış.
Her şeyin ardında bir sen kalmışsın.
Ya sen gidersen…
Kurşuna dizilirken umutlarım,
Hicaz bir şarkıda şimdi yarınlarım.
Şimdi hayata söylediğim her şarkı yarım.
Ve iyice azdı korkularım.
Kaç gecedir içimde bir korku
Ve gözlerimde güvercinlere mahsus bir uyku.
Her yanım kan-ter içinde,
Ve kabuslarımda sen.
Ya Sen Gidersen…
Ya ‘Sen’ Gidersen…

Eylül 2002/Kırıkkale