Ya Sen Dön Gel Ya Beni de Al Anne!

Özlem dinmez bitse; kağıt, kalemde,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne!
Gönlüm dilden kirlenmeden alemde,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne! ...

Sensiz güneş güler yüzlü doğmuyor,
Mutluluklar gökyüzünden yağmıyor,
Sonsuz hasret, sözcüklere sığmıyor,
Ya sen dön gel, ya benide al anne! ...

Dert ne bilmez. Öter durur kanarya,
Kabuk tutmaz; derin yara, kanarya,
Hep öksüzler, her masala kanarya,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne! ...

Çok yüzleştim kaderimle, barıştım,
İncinsem de hoş görüyle, yarıştım,
Yokluğundan, var yoklara karıştım,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne! ...

Her gün sabah, mezarına bakarım,
Duam yetmez, bazen ağıt yakarım,
Rüyam bitsin, ben huzura çıkarım,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne! ...

Bütün ömrü ıssız, sessiz yaşarken,
İç isyanım, bedenimden taşarken,
Sensizlikten, sana doğru koşarken,
Ya sen dön gel, ya beni de al anne! ...