Ya Şehr-i Ramazan Şiiri - Memik Kömekçi

YA ŞEHR-İ RAMAZAN
Nasıl methedeyim Şehri Ramazan.
İftarda bir soğan bulamaz olduk.
On bir ay boyunca aç kaldık gene.
Açlıktan ayakta duramaz olduk.

Ay karanlık gece sineye girdin.
Kamer, ille Elif ol Şemsi sordun.
Araya gizemli bir duvar ördün.
Sahurda davula vuramaz olduk.

Kıskanırdık seni Kalu Belâ’dan.
Seher vakti dilden düşen salâdan.
Hakka razı idik şükür Mevlâ’dan.
Vuslatı menzile varamaz olduk.

Paraya gark olmuş insan sürüsü.
Behlul’un gözünde ölmüş yarısı.
Karun kadar zengin olsa birisi.
Bu işlere kafa yoramaz olduk.

Ramazanı şerif yücedir adın.
Dilim varmaz ama kalmadı tadın.
Adalet elinde geziyor kadın.
Takvayı ehline soramaz olduk.

Fırsatçılar kamer diye koşuyor.
Haksızlık diz boyu her gün coşuyor..
İnsan pazarına cellat taşıyor.
Ahvali yaramız saramaz olduk.

Köşkeroğlu mehil etmiş boşuna.
Namı şöhret desen gitmez hoşuna.
On bir ay sultanı takmış peşine.
Ak düştü saçlara taramaz olduk.
Memik Kömekçi
12.04.2021/Gaziantep