Seni bilmekle başlar, yükselişin ivmesi,
Yüreği sonsuzluğun deniz gibi dövmesi...
Seni bilmekle ruhun kanatları açılır,
Adeta her dokudan aşkın nuru saçılır.
Bir teyeranla başlar, miraç helezonunda,
Seyahat Hak'ta biter, yolculuğun sonunda.
Sen daim önde, yanda, arkada anaç kuşsun,
İstersin körpe yavru, gerçek yare kavuşsun.
Kollarsın vesâyânda olanları elbet de,
Bu yolculuk sürecek maverada, ebedde.
Ona varmak da nasıl mihmandar zatın ise,
O'nda da olma seyri inanırız tek senle.
Ey Nebi tut bizlerin bu titrek ellerinden,
Geçir maddenin fani bağından, güllerinden.
Yollarda kalmayalım, tam da kazanır iken,
Hani ashab gözünü günaha örterdin sen.
İşte öyle terkine al bizi de ey Nebi,
"Dünya" dedikçe "Ukba" yönüne çevir bizi.
Yorgunuz ve bitkiniz ne olur ey Peygamber,
Bırakma bu çöllerde bizleri bedbin, kemter.
Kurtar bizi faniden gönlümüzü âbâd et,
Ölümsüz Yâre erdir, vuslat ufkunda şâd et
Kayıt Tarihi : 2.11.2022 03:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!