Rahmet oldun yağdın çöle dağlara
Sığmazsın efendim tarih çağlara
Merhametin yol gösterdi sağlara
Sensiz dünya çok karanlık efendim
Ak güneş gündüzü aklamaz oldu
Geceler günahı saklamaz oldu
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Ak güneş gündüzü aklamaz oldu
Geceler günahı saklamaz oldu
Ümmetin birbirin yoklamaz oldu
Sensiz dünya çok karanlık ya resul
----Atilla hocam tek kelime ile muhteşem kutluyorum saygılar sunuyorum.
Muhterem Atilla kardeşim bu muhteşem şiirinizden dolayı yorum yazacak gücü kendimde göremiyorum. Ancak Sınırsız puan + 30 şiirinle birlikte listemde. Selam ve sevgilerimle
- Bir şiirimden-
İyice karıştık tekrar yap hitabeyi
Biz bi çarelere hatırlat Akabeyi
Herşeyde arar olduk maddeyi
Ümmetinin hali bu ya Resulullah
Bu güzel gecede güzel bir eser dökülmüş usta kaleminizden.Ona sevgimiz için ne söylesek azdır.Ben naçizane de iki kelam ettim.Gerçi bir şeye benzemedi amma paylaşayım dedim hoşgörünüze sığınarak;
Salât Selam Sanadır Serverimiz
Nefsimi yedinde bulundurana
Diye yemin eden peygamberimiz
Mihrü sağ mahı soluma koysalar
Vaz geçmem diyen ulu rehberimiz
Yüzü suyu hürmetine kâinat
Yaratılan pir-ü pak önderimiz
Dünya vü ukbada ebed müebbed
Yegâne biliriz seraskerimiz
Ayağına batan dikenden hâlâ
Gönlümüz güldür kanar perverimiz
Andın andımız yolun yolumuzdur
Salât selam sanadır serverimiz
Orhan BALKARLI
Kandiliniz mübarek olsun Selma ve saygılar üstadım.
Atilla bey beğenerek okudum yazan yüreğinize sağlık dualarımızla daima Amin diyelim Rabbim dua için açılan tüm elleri geri çevirmez o zaman dua edelim dualarda buluşalım Allah dualarımızı kabul eylesin mübarek kandilinizde kutlu olsun nice kandillere hayırlısı ile sağlıklı olalım selam ve sevgilerle.
Nefis bir şiirdi.Kalemine ve dost yüreğine sağlık üstadım.Saygı ve selamlarımla.
YÜREĞİNİZE KALEMİNİZE SAĞLIK
Rabbim şefaatine nail eylesin. Selamlar saygılar
TEPEDEN TIRNAĞA MUHTEŞEM,
MANEVİ DUYGULARIN ÖN PLANA ÇIKTIĞI,
GÜZEL ŞİİRİNİ
VE SENİ,
KANDİLİNİ DE BERABERİNDE KUTLARIM CAN DOST.
SELÂM VE SEVGİLERİMLE.
N.O.
Değerli dostumun ve aziz kardeşimin Kandilini tebrik ediyor ve nice böyle mübarek gün ve gecelere tüm sevdikleriyle beraber erişmesini cenabı Mevladan niyaz ediyorum.
İmanlı yüreği selamlıyorum. Tam puanla tebrikler.
Yiğitler cihada artık çıkmıyor
Kızlarımız örtü cilbap takmıyor
Garip gurabaya kimse bakmıyor
Sensiz dünya çok karanlık ya resul
Çok güzel bir çalışma, tebrik ve saygılarımı sunarım.
hazreti peygamberimize yazılmış çok güzel ve anlamlı bir naat okudum kaleminizden muhteşem bir yürek sesiydi yüreğimle bütün kalbimle kutluyorum ayrıca kutlu doğum gününüzü tebrik eder nice hayırlara vesile olmasını dilerim selam sevgi ve dualarımla
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta