Ya Resmi Unut, Ya Dünyayı...

Evi şu tepeye oturt
geniş olsun penceresi
deniz görsün, birkaç ada
İstanbul ne çok uzak
ne de çok yakın olsun
bahçede fesleğen, sümbül
elma, erik, kaysı, ceviz
gökte kırlangıç bulutlar
yeşilin tüm tonlarını sür
mavinin açık koyusunu...

Kadını balkona koysan
kitap okusun diye
adamı da gülleri budarken
nerde olacaklar peki
komşular, bir de çocuklar
sevinçler sığdı diyelim
ya kaygılar, ya üzüntüler
savaşlar, kıyımlar nerde
nerde cennet, nerde cehennem
aşklar mı eksilsin, ayrılıklar mı...

Ya resmi unut, ya dünyayı...

22 Temmuz 2012