Ya Rasulallah Şiiri - Rahi Aşk

İsterdim ki her uyku ölüme bir yol olsun
Yahut her rüya sana açılan bir pencere
Her gül bende yeşersin, ve her gül bende solsun
Ki bülbülüm diyeyim göğsümü gere gere
Hasreti ümmetinin gözyaşında boğ da gel
Söz hükmünü yitirdi güllerinden doğ da gel

Gündüz afitab yılgın, gece neylesin mehtab
Göçüp gittikten sonra yeryüzünden yıldızlar
Güneşti Ebu Bekir, aydı Ömer bin Hattab
Onlardan yoksun kalan göğün yüreği sızlar
Hasreti ümmetinin gözyaşında boğ da gel
Söz hükmünü yitirdi güllerinden doğ da gel

Bu fani alemi terk eylediği gün Bilal
Ezanlar öksüz kaldı, ezanlar yetim kaldı
Ya sen gel Rasulallah, yahut beni de çek al
Ruhum bu çağdan koptu, yalnızca etim kaldı
Hasreti ümmetinin gözyaşında boğ da gel
Söz hükmünü yitirdi güllerinden doğ da gel