Ya Rasulallah Şiiri - Arif Bıçakcı

Bir sevda bulutu kapladı üzerimi,
Senin aşkındı yakan taşlaşmış yüreğimi,
Kör olsa da aldırmam, seni görmeyen gözlerimi,
Ya Rasulallah, sana vuslat ne zaman bilmiyorum.

Ümmetin düşmüş iken kendi nefsinin derdine,
Hani sen gitmiştin ya ötelerin ötesine;
Ulaştığında arşın en son perdesine,
Ya Rasulallah, yükümüzü hafiflettin, biliyorum.

Sen ümmetine bunca sevgi beslerken,
Ümmetin nankörleşmiş, kutlu yolunda yürürken.
Suçluyuz, suçumuzun affını isterken,
Ya Rasulallah, özrümüzün kabulünü diliyorum.

Hayatımızın tek örneğisin, örnek edinemedik,
Rotamızı şaşırdık, rehber edinemedik.
İslam’ın nuruyla geldin, sırtımızı çevirdik,
Ya Rasulallah, yüzümüze bakar mısın bilmiyorum.