Her tahiyyat, Hak Teâlâ’dan selâm,
Kısmetindir yâ Rasûlâllah Sen’in.
Hak katından indirilmiş son kelâm,
Hüccetindir yâ Rasûlâllah Sen’in.
Tam övülmüş hem müsemmâ, hem isim,
Meth-i Hak’tır, hem raufsun, hem rahîm,
Nur kalem hulkun için yazmış «azîm»
Hilkatindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
Hakkı haksızdan söküp ihkā k eden,
Kalbi nefsin putlarından pâk eden,
Bedri hattâ ortasından çâk eden
Heybetindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
Sen yürürsün, «Dur! » denirken Cibril’e,
Sen geçersin, son konaktan «aşk» ile,
Öyle nursun, bastığın toprak bile
Cennetindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
Kā be kavseyn ufkunun Mahmûd’usun,
Kurbiyet ufkunda yok bundan füzûn.
Kâbe’den tâ Arş’a vâsıl nur sütun
Kā metindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
Örtüversen pür-saâdet hırkanı,
Hak kılar, dünyâya şefkat kalkanı,
Has ipekten son risâlet kaftanı
Hil’atindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
Hem Nasûhî, hem bu Tâlî kemtere,
Sen şefâat kıl, kavuştur Kevser’e.
Bir letâfet bahşı sunmak şâire
Sünnetindir yâ Rasûlâllah Sen’in!
(22-26 Ocak 2007 Ümraniye fâilâtün fâilâtün fâilün)
Mustafa KüçükaşcıKayıt Tarihi : 4.10.2007 17:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Cami ve Din Görevlileri Haftası faaliyetleri kapsamında Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından düzenlenen 2. şiir yarışmasında 2007 Türkiye 3. olmuştur.
O'nun büyüklüyünü her zerrende hissetmek. İşte bu değilmi ? insanlığın anlamı Muh Şairim...
TÜM YORUMLAR (2)