Yâ Râsul Şiiri - Orhan Akdağ

Yâ Râsul (S.A.V)

Sen doğmadan evvel ya Râsul
Her yer karanlıktı
Putperestlik haksızlık,
Hatta Namussuzluk
Yapmak o zaman haktı.
Tek Allah inanci ise,
Neredeyse yasaktı.
Senin teşrifinden sonra
Her yer aydınlandı
Kendinden utananlar bile
İnsanlıklarını anladı.
Yüce şahsiyetinden ya Râsul
İnsanlar merhametliği farketti
Nice yoksulların evleri,
Hatta hayvanları bile
Sayende bereketlendi.

Şimdi ise insanlık ya Râsul
Adeta o cehaletlik için
Birbiriyle yarışıyor
Senin ilahi sisteminden hâriç
Mü’minler bile ya Râsul
Başka sistemle uğraşıyor.
Bu bataklıklar içinde
Asırlardır Mü´minler olarak
Bizlerde bocalandık
Hem kendimiz hem neslimizle
Bu batil yollarda ya Râsul
Maalesef harcandık.
Halbuki yaratıcımız
Senin yüzün suyu hürmetine
Kâinatı yaratmıştı
İslâm Âlemi bile
Senden gelen illahi emirleri
Ya Râsul çoktan unutmuştu.

Analar bile yavrularından
Naçar oldu ya Râsul,
Herkes artık Hak yoldan
Kaçar oldu ya Râsul.
Sen gideli,
Adeta yetim, öksüz kaldık,
Yalancı nimetlere
Nefislerimizle maalesef
Bizler aldandık,
Kendini kurtaramayan
İlahlarla oyalandık.

Sen gideli ya Râsul
Tam 15 asır oldu
Gönlümüze sevgi ve hasretin
Daha fazla doldu,
Gel artık kurtar bizi
Sevdir bize birbirimizi.

Her tarafı kaplamıştı
Senin yüce merhametin
Daima insanlığı cehaletten
Kurtarmaktı niyyetin.

Veda Hacc´inda ya Râsul;
`Bırakıyorum` dedın
`Size şu iki emaneti,
Hem Kur`an-i Kerim-i
Hem de sünneti.
`Büyurdunki ya Râsul
`Bağli kalırsa bunlara
İnşa-Allah İslâm ümmeti
Mamur olacaktır
Hem dünyası hem Ahireti

Senki zâten herşeyini
Ümmetin için verdin
Hatta `Ay ve Güneşi verseler`
'Hayır, illâ ümmetim` derdin
Annenin yavrusuna olan
Merhametinden daha fazla
Bizlere Şefkât ederdin.
Şimdi kaldık ya Râsul
Yetimler gibi sahipsiz kimsesiz
Ağlarız için için sensiz sensiz.

Bugün 1,5 Milyar ümmetin
Varlıklar içerisinde ya Râsul
Yoksul, sefil, perişan ve aç,
Sevgin ve Şefkatine
Dünden daha fazla muhtaç.
Senki; `Mü`min Mü`minin
Kardeşidir` dedin
Bizlere kardeşliği öğrettin.
Müslümanlar ise ya Râsul
Kardeşlik bağlarını
Mâlesef kopartıp attılar,
İslâm düşmanlarını ya Râsul
Kardeşinden öne tuttular.

Bizler artık ya Râsul
Hak yoldan saparak
Tekrar o cehalete daldık
Asırlardır bizler mâlesef
Hurafelerle oyalandık.
Senin getirdiğin hakikati
Ehl-i Sâlipler dahi anladı
Ama ne yazık ki ya Râsul
Şu üzerine titrediğin
İslâm ümmeti anlayamadı.
Gel artik geç önümüze
Bizlere tekrar birlik ver
Hak olan Sirat-i Mustâkim-i
Ümmetine yeniden göster.

Halbuki;
`Muhammed ümmeti` demek
`Kurtulmuş ümmet` demekti
İçimize ayrılık tohumlarını
Hangi batıl güçler ekti
Niyetleri bu güzide ümmeti
Parçalamak ve bölmekti.

Bunu da ya Râsul
Ne yazık ki başardılar
Ecdadımızdan alamadikları
Öç`lerini bizden aldılar.
Affına siğınarak ya Râsul
Utanıyoruz onlardan
Allâh’ım bize şuur ve Hâya ver
Bir nebze Hz, Osmanlardan.
Hz. Sıddık ve Hz. Ömerler gibi
Bizlere iman kuvveti ver
Hz Ali`yi artık
Hayberlerden gönder.
Hz. Hâlid bin Velid`i
Hz. Hamza o şanli şehidi
Kat artık önümüze
Bizlere Rehber olsunlar,
Hz. Bilâl-i Habeşi`ler
O yanık sesleri ile
Ezân-ı okusunlar.

Hemde üç Kita-da
Zâfer kazandılar üst üste
Târık bin Ziyâd Endûlüs,
Selahâddin Eyyûbi Küdüs-te

Hâni ya bir zamanlar
Görevlendirdiğin ya Râsul
Nerde o yiğit kahramanlar?
Müjdelediğin İstanbul’da Fâtih,
Malazgirt`te Alparslanlar,
Asırlardır uyuduk yeter artık
Tekrar şahlansın küheylanlar.

Duamiz şudur ya Râsul;
Cenâb-ı Hak’kın izniyle
Bu mübarek şehidler
Ümmeti kiyâma kaldırsınlar
Fetih süresini okuyarak
Bizlere namaz kıldırsınlar.
Yoksa bu karanlık gecelerin
Gelmeyecektir sabahı
Nice şanli şehidlerimizin
Vuracaktır bizleri âhı.

Ne olur ya Râsul
Bu perişan ümmeti
Şefkatinle yeniden derle topla
Yaratıcımız Yüce Mev`lâ
İmtihan etmez bizi inşa-Allâh
Mahşerde bu hesapla.

Sensin Muhammed-ül Emiyn
``İllâ Rahmeten-lil Alemiyn``

Orhan Akdağ
Garbsen - Hannover / Almanya