Toprak rahmete hasret,
Nebatat suya...
İnsanlık can çekişmede;
Gönüller sana...
Nicedir adın anılmaz oldu,
Dudaklar sana hasret.
Hasret kaldık ya Rasul,
Yoluna hasret.
Nurun beliriverse gök kubbemizde,
Yeniden toplanı versek Mescidi Nebevi'de
Bir vücüda dönüşsek nurlu ellerinde,
Derman sende ya Rasul;
Derdimiz sana hasret.
2007
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 09:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
İnsanlık aleminin cahiliye döneminden daha şiddetli bir hal alması,bütün manevi değerlerin dumura uğraması ve ahlaki yozlaşmanın hat safhaya ulaşması; Efendimiz(sav) e hasret bırakmıyor mu?
TÜM YORUMLAR (1)