Şu yalan dünyada bir gün gülmedim
Aşktan yana benim şansım dönmedi
Seven hep ben oldum hiç sevilmedim
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Doğarken kaderim hüzünle yazmış
Sevdalar kalbimde bin yara açmış
Elimden ne bir dost tutmuş sarılmış
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Düştüğüm her yerde bir yara kaldı
Hayaller tutuştu küle karıştı
Geceler uzundu sabah sarardı
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Ne dosttan vefa var ne aşktan haber
Bir ömür peşinden sürüklendi yer
Gözyaşı dökerken sessizce kader
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Her sözde bir sitem her bakış yalan
Gönlümde kimsesiz bir hüzün kalan
Ölüme ramak var yok kapım çalan
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Kalbimde kırılmış bin türlü heves
Her sözde derin iz tükendi nefes
Bir türlü dinmedi bu zalim keder
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Gönlümde açmadı bir sevda dalı
Her adım bir yokuş hayat masalı
Gelen giden vurdu gönlüm yaralı
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
Yazık ki bu dünya aşka dar bir yer
Kimseye kalmayan yalan bir kader
Adımı söylerken Kul Ortak derler
İnsanlar mı kötü ben mi Ya Rabbi
KUL ORTAK
Baki OrtakKayıt Tarihi : 11.3.2025 20:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!