Ya Rab Böyle mi olacaktı kader

BU AZABI HAKETTİK Mİ ALLAHIM !

Yâ Rab ! Böyle mi olacaktı kader
Mihrap mahzun,minber mahzun,kul ağlar…
Ka’be yi ancak kuşlar tavaf eder
Mekke mahzun,Medine’de yaş çağlar…

Ka’be yalnız kaldı,camiler kulsuz
Arılar hüzünde,kovanlar balsız
Kaybettik pusulayı kaldık yolsuz
Çaresiz kaldık,rehber oldu beğler…

Bir virüs belası var memlekette
Olgunlar var yazdılar ilk hedefte
Ne diyelim söz kalmadı sepette
İnsan bu ! Bin ümitle gönül eğler

Her işin başı sağlık dediler bize
Vücuda sıhhat,derman gelsin dize
Besmele ile başlarız her söze
İmanla ibadet hayata bağlar…

Yurdun semasında ezan susmasın
Rabbim bizden selamını kesmesin
Kardeşlik sürsün,mü’minler küsmesin
Bir olursak bize yol olur dağlar…

Müezzinler bülbül gibi şakısın
İmam kardeş yine aşır okusun
Cemaat gönlünce dua dokusun
Kubbelere dikilsin yeşil tuğlar…

Zevke daldık,günah çok,bizi affet
Bu belayı cümle alemden def’et
Yalnız senden gelir dünyaya rahmet
Huşu ile secdeye varsın sağlar…