Yâ Olmasaydın Şiiri - Nihal Mirdoğan

Yunmuş yıkanmış elim mızraplara bakarken

N'apardım kopuzumda sazımda olmasaydın

Sen ki ozan,sen âşık, senle tâda banarken

Bandığım ekmeğimde tuzumda olmasaydın

Ah bu türkülerimin hancısı ses ver bana

Sızlayan yüreğimin sancısı ses ver bana

Dağdan dağa misk kokan goncası ses ver bana

Yâ gülzârı dolaşan sözümde olmasaydın

Görklü sazın teli, titremeye başlarken

Şımarmış,şaha kalmış-do'yu,-re'yi taşlarken

Davullarla,zurnayla halaylarla haşlarken

Dağ başı duman almış dizimde olmasaydın

Muhabbetin burcunda şavkarken şu bedenim

Çift başlı yılanları bertaraf eden tenim

Reyhani,Aşık Veysel olurken boyum,enim

"Ağla gülmezem" diyen gözümde olmasaydın

Yunus sen Tabduk'a kıl dua,yol benim işim

Ok atarken kal'adan duyulursa gelişim

Bellidir gümbür gümbür nârâ'dan titreyişim

Yâ Köroğlu sen ! Yiğit özümde olmasaydın

Kut'lu kimliğimdeki renklerin usaresi

Tâ Tuna'dan çağlarken duyulur koçak sesi

Sen ki Türk toprağında tezenenin nefesi

İlimde,töremde, yâ sızımda olmasaydın

Ne yapardım nefessiz deli tay yüreğimle

Sümmani,Kazak Abdal... nicesi büyüğümle

Halaylar,zeybeklerle bükülmez ereğimle

En yüksek tepelerde beni tutan direğimle

Hele söyle oğlumda, kızımda olmasaydın

...Göğe Türkçe uzanan izimde olmasaydın

...Ne yapardım nefessiz deli tay yüreğimle