YA NİHAYETİ..!
Ol! git imtihan meydanına,
Etrafa göz gezdir,
En doğru yola var kararınca!
Gördüm ki;
Kimine bol kese,
Kimine dar cep,
Gark olup şaha kalkmış,
Şaş olup kalmamış takat.
Dediler ki geldiğim de;
“ Tadımlık tez biter ya nihayet..! ”
Alıp başını gidecek,
Terk edecek bu etle çevrili kemikleri,
Belki arsız bir karanlığa,
Belki de;
Hoş bir aydınlığı mekan tutacak,
Nihayetinde.
Bir “ ol “ ile oldun,
Bir “ öl “ demekle öleceksin...nihayetinde,
Ve kudretli adalete hesaba gideceksin,
Hiç görülmemiş kalabalıkta tek tek okunacak,
Mizana alınacak amellerin.
Taktire bırakılacak belki de,
En nihayetinde.
İşte dünya dediler budur,
Tadımlık bir tatlı sudur,
Aklını başına devşir,
Rabbinin emri budur.
Aman gönül kurban olam,
Kör topala aldanma ha.
Niceleri geldi gitti,
Bu sefaya güvenme ha
Kayıt Tarihi : 12.4.2006 02:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)