Ya Nebi Şiiri - Abdurrahman Tepe

Ya Nebi

Kalb-i cihan hasta bitap düşmüştü
Şafi melhemini sürdün ya Nebi
İnsanlık yarası hicran kapmıştı
Azim ve sebatla sardın ya Nebi

Ak ettin çağların kara bahtını
Aydınlattın karanlığın sathını
Gönüllerde sultan gibi tahtını
Nübüvet mührünü vurdun ya Nebi

Ab-ı hayat olup kalplere aktın
Ortaçağ zihnini nurunla yaktın
Kalplere girerek tabuyu yıktın
Düşmanını darda sordun ya Nebi

Rahmet idin geldin bütün aleme
Nurun ile engel oldun zulame
Değer verdin bütün ehli ilime
Tevhitle kıyama durdun ya Nebi

Kevn ü mekan aşkın ile yarışır
Sevdalanır ataşınla tutuşur
Ceb-i sema adın ile konuşur
İlm-i ledün dersi verdin ya Nebi

Sünnetinden ilham alır tüm beşer
Tarikin her asra çok uygun düşer
Bundan giden insan her zoru aşar
Kevserini bize sundun ya Nebi

Kerem eyle bize ağuşunu aç
Doğusu batısı hep sana muhtaç
Bir nazarın dahi kalplere ilaç
Yüreklere iksir urdun ya Nebi

Hak mubarek etti senin cismini
İsminin yanına yazdı ismini
Misk ile yoğurdu gül nefesini
Bundan ali sultan oldun ya Nebi

Din ve ahlak kurdun en has biçimde
Ahlakını gördüm Kuran içinde
Ölmezliği tattın altmış üçünde
Bir beşir olarak geldin ya Nebi

Nuruna gark oldu envai zerat
Bayram etti zi şuurla zi hayat
O nurlu yolunda bayramdır memat
Gam ile kasveti kovdun ya Nebi

Ölmezlik vaad eder senin her sözün
Bin cihana bedel o ela gözün
Saadate çıkar murabek izin
Kainatı çok net yordun ya Nebi

Devletinde kurtla kuzu barışık
Tüm dünyaya yetti saçtığın ışık
En katı yüreği eyledin aşık
Kalp harcın aşk ile kardın ya Nebi

Alem-şumul sözün yakut berceste
Gönül bağımızda sensin gül deste
Kerem eyle bir gülüver ahaste
Doğrusu aşkından yandım ya Nebi

Bir düzen kurarak inkilap yaptın
Kutupları birbirine dost ettin
Gönüllere sevgi tohumu ektin
Muhabbet çeşmine kandım ya Nebi

Seni seven kulu dil-hun edersin
Gönül aleminde mecnun edersin
Dü cihanda tüm varlığa değersin
Öz canımdan fazla sevdim ya Nebi

Bir Nebisin mücizeler yarattın
Parmağında ab-ı hayat akıttın
Bir nazarla ol kameri şak ettin
Fezalara bir yol açtın ya Nebi

Sensin bu uzay ilminin mücidi
Sensin dert ehlinin mahir tabibi
Sensin havzi kevserlerin sahibi
Güneş gibi kalbe girdin ya Nebi

Sen olmazsan gökten yağmur yağar mı
Sen olmazsan dünya böyle döner mi
Gece gündüz olmaz güneş doğar mı
Risale tahtına durdun ya Nebi

Ne değeri var ki sensiz dünyanın
Huzur bulmaz idi kalbi insanın
Hayat nizamıdır yüce Kuran’ın
Son rahmet kapısı oldun ya Nebi

Bu hayat isminle önem kazanır
Menekşeler aşkın ile bezenir
Ayağın değdiği yerde yaşanır
Ezeli ebedi gördün ya Nebi

Bir cümleye muhtaç idi dudaklar
Hasretinle tutuşmuştu yürekler
Susuzluktan çatlamıştı topraklar
Dermansıza derman buldun ya Nebi

Öz özünde vardır hilm ile vakar
Konuştumu leblerinden bal akar
Melekler susuyor yüzüne bakar
Kainat içinde nurdun ya Nebi

Aylar yıllar çağlar gelip gitsede
Zaman kuş misali uçup gitsede
Nehirler ırmaklar akıp gitsede
Sarsılmaz bir kale ördün ya Nebi

İyinin güzelin menbaı sensin
Sen hem ruh-i cansın hem de canansın
Ahmed Mahmud Muhammedül eminsin
Alemi şaduman kıldın ya Nebi

Söz biterken geldi elvada vakti
Ayrılığın özge kalbimi yaktı
İçin için yandım gözyaşım aktı
SAMİHİ’yi öksüz koydun ya Nebi

Abdurrahman Tepe
Kayıt Tarihi : 6.9.2005 14:13:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Abubekir Yıldız
    Abubekir Yıldız

    Sayın Samihi Usta, işte mümin olan ve Nebi'nin ümmeti olan bir insan ancak böyle güzel bir şiir yazar.Sizin bu methiyeniz beni son derece duygulandırmıştır.Bir hemşehrim olarak sizi tebrik ediyor tasavvuf yolunda ki şiirlerinizin devamını diliyorum. Köylün Muhtar Yıldız

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)

Abdurrahman Tepe