Ya/NAR Şiiri - Yorumlar

Ya/NAR

Sarhoştum.
Kalan tek damla gözyaşımı sevdalara büründürüp sana akmıştım.
Sarhoştum…
Ar’ımı çatlatmıştım.
Sevdalanmış nar tanelerinin kanayan dağılışıyla
aşkıma ağlamıştım…
Yüreğim tane tane dökülmüş,
hiçbirini tutamamıştım.

Yanmıştım…
Yanlıştım…
Yanılmıştım…
Altı çizilesi ümidine kapılmıştım.
Sormaya gerek duymamıştım….

Sarhoş ve yanmış…
Söyleneni ne duyar, ne anlardım.
Esrikliğim sevdadan belaymış
Anlamıştım…

Bildiğim sen değildin
Çizdiğim sen değildin
Sildiğim de sen değildin.

Hangi harflerle yazıldın yüreğime
Hangi çizgilerle büründün resmime
Hangi şiirlerle düştün ellerime

Koskoca bir acabaydın
Belki bir çabaydın…

27.02.2011

Hikmet Çiftçi 2



Kutlarım Hikmet bey.Başarılarınız daim olsun.Saygımla

Şiirin akıcılığı ve ustalıkla yazılışı bir bütün işçinde konuyu anlatışınız çok çok hoş ve güzel.YA/NAR,Ya/nar vede yanar.... Nar bereketli meyme nar ateş. ateşle bereket içiçe yani sevginin derinliği ve sorgulsmslar... İletişimi çok çok şahane ben,bu şiirlere zengin şiir diyorum. İnsan duygularını mısralarında taşıyarak gönülleri ötelere ötelere götüğrüyor. Uzun ömürlü şiir. KUTLUYORUM.Ç sAĞLICAKLA kalınız.+10 +antolojim

Ya/NAR

İtiraf: Ne büyük bir olgunlık ne büyük bir kendine
güvendir itiraf! Ne büyük yürekliliktir... Sevdaya dair
tüm sorumlulukları üstlenerek yüreğe sahip çıkmak,
yanında yer almak ne büyük cesaret, ne büyük vefa...
Çoğumuz yalnız bırakmaz mıyız yüreğimizi? İtiraftan
kaçınmaz mıyız; volkankanları yaşarken yüreğimiz, bir
darbe de biz vurmaz mıyız? O'nu kaderine terk edip,
zincirlere vurmakla, zulmün en büyüğünü yapmaz
miyiz? Oysa şair duygularını cesaretle sahipleniyor!
Sevmek cesaret değil midir zaten??? Korkaklar
sevmeyi beceremez ki... Korkaklar sevemez,
sevdiğini zanneder... Hayır-hayır söylediğim başka bir
şeydir benim! Yürekten söz etmiyorum! Yürek sever,
korkakların yüreği de sever! Sever de korkaklığımız
susturur; kuş gibi çırpınan çaresiz yüreği! Susturmak
yetmez muebbet keser, düreriz defterini... Sonra da
cesaretli güçlü zannederiz kendimizi ve övünürüz
cesaretimizle! Hâlbuki en büyük cesaret böylesi
durumlarda sevdayı sahiplenebilmektir!..
Şair burada cesaretini konuşturuyor adeta;
sevdasının içtenliğini derinliğini hece hece döküyor
mısralara; insanın yüreği titriyor okurken! Bir derin
hissiyat ki; yanıyor-kavruluyor sevdanın NAR'ında !
Bölünüp paramparça dağılıyor adeta tıpkı vermiş
olduğu NAR misali...

Ve... Ve böylesi doruklarda hissedilen bir sevdanın;
böylesi darmadağın bırakması????
Burada da ayrı bir incelik, başka bir büyüklük daha
gözlenmekte; gönlüne kazıdığı Leylasına toz
kondurmuyor şair; kendine kesiyor tüm faturaları...

Sevmek sahiplenmektir! Sahiplenilemeyen sevdadan
söz edilebilir mi??? İşte böyle bir başkaldırı, böyle
cesaret! Böyle meydanokuyabilmektir sevmek!

Böylesi bir sevgiye 'Can Feda!' denmez mi???
Gerçek Dostlar Birliği