Ya Muhammed -3 Şiiri - Cahit Karaç

YA MUHAMMED -3

Ya Muhammed
Sen nuru ziyasın.
Her kalbe devasın.
Bulunmaz şifa, selasın.
Sen her aklın hayali,
Her kalbin rüyası,
Sen Habib-i kibri - yasın.
Ya Muhammed,
Sen, Resulü evliyasın.

Ya Muhammed,
Senin şavkın,
Vurmasaydı yere,
Güven verip
Girmeseydin kalplere,
Şimdi dünya gömülürdü,
Karanlıkta bir yere.
Sen Habib-i kibri - yasın.
Ya Muhammed,
Sen, Resulü evliyasın.

Ya Muhammed,
Sen Resul olmasaydın.
Şaşardı gönüller
Yanardı kalpler,
Açmazdı güller.
Feryadı figan ederdi,
Bahçelerdeki sensiz,
Bütün bülbüller,
Ya Muhammed,
Sen, nuru ziyasın,
Sen Resulü kibri - yasın.

Ya Muhammed,
Sen bu dünyanın,
Tek ışığı, tek fenerisin.
Zalime dur deyip,
Hak arayana adaletsin.
Yolunu bulamayan,
Cahile öğretmensin.
Ya Muhammed,
Sen, her kalbin vicdanı,
Allah’ın elçisi,
Hz. Muhammed (S.A.V.) Mustafa’sın...

Ya Muhammed,
Sen Hakka yakın,
Yeryüzünün, en bilge,
Tek âlimisin.
Sen insanların ışığı,
Göz bebeğisin,
Yeryüzünü aydınlatan,
Tek nuru, tek ışığı, tek fenerisin.
Ya Muhammed,
Sen eksiği tamamlayan,
Habibi kibri ya,
Resulü Ekrem’sin…

Ya Muhammed,
Sen bir güneş gibi,
Doğmasaydın dünya üstüne.
Şimdi dünya aydınlanmaz,
Kalırdı zifiri karanlık bir yerde.
Kadın erkek bilinmez,
Kimi esir, kimi olurdu, köle.
Sayende insanlık
Yolunu bulup, özgür oldu.
Onurunu kazanıp, insan oldu.
Ya Muhammed,
Sen insanlığın tek huzuru,
Tek umudu, tek mutluluğusun.

Ya Muhammed,
Hakk’ın nefesi,
Senin soluğun olmasaydı,
İnmezdi Kur-an ‘yere,
Okumak için alınmazdı,
Hiçbir kitap ele.
Ya Muhammed,
Sen yeryüzünün tek ışığı, tek fenerisin.

Ya Muhammed,
Sen kitabi okumasaydın
Bizlere anlatmasaydın.
Şimdi yerde ne sevda,
Ne aşk, ne muhabbet olurdu.
Ne vatan sevilir,
Ne millet olunurdu.
Ya Muhammed,
Sen yeryüzünün
En güzel insan örneğisin.

10.07.2014
Cahit KARAÇ