Ya Muhammed Şiiri - Cahit Karaç

Ya Muhammed

Sen her kalbe devasın.
Bulunmaz şifa, selasın.
Sen her aklın hayali,
Her kalbin rüyasısın.
Sen Habib-i kibri - yasın
Ya Muhammed,
Sen, Resulü evliyasın.

Senin şavkın,
Vurmasaydı yere,
İnmeseydi sözün kalplere,
Dünya gömülürdü karanlığa
Yanardı kalpler,
Açmazdı güller.
Ya Muhammed,
Sen, Resulü kibri yasın.

Sen güneş gibi,
Doğmasaydın dünya üstüne.
Dünya aydınlanmaz,
Kalırdı zifiri karanlık bir yerde.
Özgür yaşanıp,
İnsan olunmazdı
Ya Muhammed,
Sen dünyanın tek ışığı, tek fenerisin.

Senin cemalin parlayıp,
İnmeseydi, sözün yere,
Ne yerde sevda,
Ne aşk olurdu.
Ne vatan sevilir,
Ne millet olunurdu.
Ya Muhammed,
Sen yeryüzünün
En güzel insan örneğisin.

Hak’ın nefesi,
Senin soluğun olmasaydı.
Dünya gömülürdü karanlığa,
Doğmazdı güneş
Olmazdı sabahlar…
Çağlayanlar akıp,
Açmazdı güller,
Ya Muhammed,
Sen dünyanın tek ışığı, tek fenerisin.

17.07.2013
Cahit KARAÇ