Ya Kısmet Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Neyim mi var?
Neyim yok ki.
Neyim var ki.
Ait olmadığım yerin yamasıyım;
İkide bir dikişlerim atmakta.
Ne gidebildim, ne kalabildim
Kapı eşiğinin yaralısıyım.
Sonbahar da erkenden geldi canıma,
Daha ben kucağımda tomurcuk bile açmadım.
Derdime kahkahalarımla perdeler çekmekteyim.
Saçlarımı eline dolayan alın yazım
Daha ben taç bile takınmadım.
Ey en bahar!
Ey baharın beyaz çiçeklerini derleyip gelenim
Ey kışımla aşkıyla savaşanım
Ey hiç gitmeyenim
Elimde olsa
Beyaz çiçeklerini gelinliğim diye biçer dikerdim.
Gönül kefenini giydi bir kere...
Kaderim bıçağıyla boynumda
Yarınına kurban gidebilirim.
Ve bana doğru iki kişi gelmekte
Birinin elinde gelinlik
Diğerinde kefen.
Bana doğru iki sandık gelmekte
Biri çehizimle dolmak için
Diğeri içine konmam için.
Ve bana doğru büyük bir kalabalık gelmekte
Ya düğünümde halaylar çekecekler
Ya da öldüğüm için gözyaşı dökecekler.
YA KISMET