Ya kısmet niyetiyle
At sırtında terki revan edermiş
Ninelerimiz...
Hem ağlar hemde gidermiş sevdiceğine
Dişi kuş olur kanatlanırmış
Varlığa yokluğa can vermek umuduyla
Tek taş değil teksöz yetermiş
sonsuzca sevmeye
Ölümsüz aşkla kol kanat germeye
Şimdilerde nasıl yanar bu gönüller
Anlamak zor
Sevgilerin ölçüsü para, mal, mülk...
Bir o kadar mutsuzluk...
İki can bir elma
olmaya görsün!
Dilimlenir her bir duygu bir yerlerde
Küstüm yastıkları kocar
Ayrı bedenlerin kırgın yüreğinde...
Kayıt Tarihi : 1.2.2017 01:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!