Ya Kendimle İnatlaşçam Ya Senle Çatışçam!

Ya kendimle inatlaşçam ya senle çatışçam!
Sonunda yine ben vurulucam…
Yine ben yanıcam gecenin ayazında,
Düşerim tutuşacak okyanus dalgalarında;
Sen yine gülüyor olacaksın sıcak yatağında…
Ya kendimle inatlaşçam ya senle çatışçam!
Yine birbirine girecek içimdeki benler,
Kağıtlara dökülecek çatışmanın kanı;
Birer harf olacaklar sayfalarda…
Bir şeyler kopacak yeniden içimden,
Bir kez daha azalacak ruhum;
Sayfalara işlenecek unutulmak için…
Bir adım daha yaklaşmışken sonsuzluğa ben;
Beni okuyor olacaksın sen!
Seveceksin ruhumun parçalarını,
Bir parça daha bekleyeceksin ruhumdan,
Yazdıkça arttığımı sanacaksın; azaldığımı bilmeden…
Tökezleyecek ruhum,düşecek kendinle inatlaşırken,
Şarkılara,şiirlere tutunmaya çalışacak düşerken;
Boşuna olacak,doğduğu şehre bile tutunamayacak…
Ya kendimle inatlaşçam ya senle çatışçam!
Her halükarda kendimle yarışçam;
Hem kazanacağım hem kaybedeceğim,
Ama azalacağım sonunda muhakkak…
Çaresizce kağıtlara geçecem unutulmak üzere doğduğum şehirde…
Her şeye rağmen sen gülüyor olacaksın yine:
Yüzünde tatlı bir tebessümle ve ellerinde harflerimle…