gidiyorsun
gidiyor yaşam
bir kabus çöküyor üzerime
nefes alamıyorum
ölüm değil bu
çoktandır ölmüşlüğüm
kanatları kırılıyor amansız
içimdeki düşlerin
cennetten düşüyor sanki
yüce Tanrı
gidiyorsun
öp alnından masum sözleri
olmazsa olmazlarım
olmadılar yanımda
yalnızlığı öğrettiler
riyakar tavırlarla
sana sarıldım
aklında benden bir
tebessüm kalsın
sakla yüreğine
kimseler dokunmasın
Kayıt Tarihi : 1.3.2019 22:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emre Bozkuş](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/03/01/ya-kalansa-insan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!