Ya Kal Ya Gel Çocuğum Şiiri - Burhan Gümüş

İsterim ki
Sen hep çocuk kal çocuğum
Eğer seni de bir gün kara bulutlar saracaksa
Uyanamayacaksan gaflet dolu uykulardan
Çözemeyeceksen hayat denilen bu bilmeceyi
Bırak sen hep çocuk kal çocuğum

Ya da
Med-cezir misali
İnişli çıkışlı yolların bir yerinde
Tıkanıp kalacaksan
Yosun bağlayacaksa sevecenliğin
Dönüşecekse oyuncakların ateş kusan silahlara
Bırak sen hep çocuk kal çocuğum

Ya da
Fırçalayacaksan bir kara geceye
Şu mavi dünyanı
Kaçacaksan savaş meydanlarından
Esmeyecekse kırlarında kurtuluş müjdelerin
Bırak sen hep çocuk kal çocuğum

Fakat o aşk için
Bilincine vardığın gerçek için
Doğacaksan güneş gibi
Dağları delen Ferhat gibi
Beklenen bir dost gibi
Ufukta görünen şafaksan
Koçarcasına büyüyerek
Gel. Çocuğum.