Ya İzmir Hayırsız Ya Ben

Uzun zamanları göğüslemiş kısa bir ziyaretti
biliyorum; bu gelişinde keyfi yok, gidişinde.
Bizim için bir anlamı varsa eğer;
tek bir şey!
Ya İzmir hayırsız, ya ben kendimi bilemedim
estirdim içimde bir kıyameti, yollara laf ettim.
Yollara kızdım ben,
kızdım gülüm!
Sevdası büyük olanın hali işte.
Biliyorsun ki gelişim uzun dönüşüm hızlı olacak.
Ne kadar çabuk ölse de zaman
gözlerin için geldiğimi bil! Sana eksiksiz
bakışlarımın yorgunluğunu, sevdamı getirişim;
sana şu gövdemin kilometrelerce uzak,
kilometreleri bulmuş yalnızlığından gelişimi.
Yokluktan gülüm, varlığa geçiyorum
senin çaresiz o gözlerinde.
Aslında ölüyorum, ''dönüş'' diye bildiğin
tek bir kelimede, gittiğim mezara! Getirip götürüyor.
Kızıyorum bu yollara! Bunun için.
Sende iyi konuşmuyorsun
uğurluyorsun beni mezarıma
sarılıyoruz dağın rüzgarla sevişi gibi
kalıyorsun sen ve ben, ya ben!