Ya İstiklâl, Ya Ölüm

I
Bir altın günün sabahında ordular
Başlarında iman kesilmiş komutanlar
Gözlerinde kurtuluş inancı, elleri yumruk yumruk
Zaferi işaret ediyordu turnalar.

Anadolu’da bir isyan başlar
İstiklâl ve hürriyet adına
Kağnı tekerlerinde yol yol ümitler
Uzanır bütün vatan sathına

Düşmana ilk kurşun sıkılır İzmir’de
Nice Hasan Tahsin’ler şehit edilir gün aşırı
Antep’te Şahin’in martininden hürriyet fışkırır
Maraş, Şanlı Maraş olur Sütçü İmam’la
Ve dalga dalga bütün vatan ufuklarında
Bir güneş doğar,
Altın yeleli, mavi gözlü
Gönüller çarpar, kalpler çarpar
Dillerde bir şarkıdır söylenir:
- Ya istiklâl, ya ölüm!

Mavzerler ateş püskürür hürriyet adına
Afyon’da süngüler konuşur
Mehmetçiklerin gözlerinde oylum oylum
İzmir’de bir dokuz eylül sabahında
İstiklâl türküleri okunur!

I I
Ve inancın gülüşüdür bir sabah vazolarda
Yeşil çiniler, asırlık çınarlar
Barışa selâm duran güvercinler
Camiîlerin sofalarında
Gönüller top top olur iman kesilir
Mermere oyulur bir aşkın hikâyesi
Bu aşk bitmez, bu iman tükenmez
Top top olur yürekler
Yeşil Camiî’nde bir müezzin ezan okur:
“ALLAHUEKBER, ALLAHUEKBER! ”