Ya İstiklal Ya Ölüm Şiiri - Nihat Yücel

Yeter çek artık
Ülkemizi çiğneyen kara çizmeni
Gittikçe uzayan
Büyüyen-çoğalan
Aydınlık günlere engel olan
Ülkemizi karartan kara gölgeni

Topunu-pusatını-bombanı
Topla git ülkemizden
Ülkemizden aldığın yeter
Soyduğun çaldığın yeter

Kandıramazsan bizi artık
Yüzünden maskeni sıyırdık aldık
O utanmaz yüzünü
Gördük anladık

İstemiyoruz uzatma artık
O kırılasıca yardım elini
Kökünden koparmak gerek
O bin yalanı birden söyleyen
Yılan dilini

Gittikçe çoğalır yüreklerde kin
Yürekler engerek dilli
Hançerlere kın
Yürekler öfkeli
Yürekler kızgın
Yüreklerde atlar koşar
dolu dizgin

Yaptıklarının
Gün gelir elbette hesabı sorulur
Günden güne bilenen kinlerin
Zembereği kurulur

Kara çizmeleriniz
Çiğnerken ülkemizi
Kimse durduramaz bizi
Siz var oldukça ülkemizde
Savaşımız bitmez

Yiğitler devrilir birer birer
Yiğitleri bitmez ülkemizin
Yiğitleri tükenmez
Savaşmayana yiğit denmez
Ülkemizde

Yurdumuzda at oynatır yabancılar
Büyür ha büyür
Yüreğimizdeki sancılar
Umut kesilmez Tanrıdan

Bilin artık
Sabrımız sona erdi
Yüreklerde kin
Dal budak saldı boy verdi

Son sözümüz budur size
Ülkemizden çekilin
Bilirsiniz
Son sözümüzdür bizim
'YAİSTİKLAL-YA ÖLÜM'
Ey emperyalist ülkeler
Tarihin karanlığına gömülün
Bir daha ses gelmesin sizden
Çekilin
çekilin
çekilin
Artık ülkemizden

Ağustos/90