Ya İstiklal Ya Ölüm Şiiri - Yaşar Duymuş

 
 
 
Garbın afakını sardı,ırkım şahlan,
 
Dalgalan,şanlı bayrağım dalgalan,
 
İstiklalinle,bahtım açık,milletim hür,
 
Genciyle,yaşlısıyla,,ya istiklal,ya ölüm.
 
 
 
 
 
Balkanlarda,coşan ruhumuz Çanakkale’de,
 
Egede, Marmarada,kalbimin attığı yerde,
 
Vatan diyor,Mehmetçik,tüfeği elinde,
 
Son kanıma kadar,Ya istikal ya ölüm.
 
 
 
 
 
Atam bana yurdu emanetiyle can dedi,
 
Değerse düşman eli,kutsal mabedime,
 
Bu topraklar da yaşamak Türk oğluna,
 
Parolamızla varız,Ya istiklal ya ölüm.
 
 
 
 
 
Zalimler kan kusturdu,kan akan toprağımda,
 
Çığlıkla sularım akmıyor,coşan nehirimde,
 
Bereket olmuyor,tarlamda,yazımda güzümde,
 
Sancak elimizde koşalım,Ya istiklal ya ölüm.
 
 
 
 
 
 
 
Türk’e kin tutmak kimin haddine,sabırlıyım,
 
Atamın emanetini çiğnetmem naciz vücudumla,
 
Siyah kemer takar,çıkarım düşman karşısına,
 
Giydiğim kefenim, akan kan şerbetim,
 
Tarih başlatalım işaretimizle,ya istiklal ya ölüm.