Ya İkiz Doğarsa Şiiri - Erdoğan Çıray

Hatırlar mısın bilmem
Hep derdim ya sana:
-İnsanlar yalnız doğar, yalnız yaşar ve yalnız ölür, diye.
Güler geçerdin bana.
Belki de içinden:
-Ya ikiz doğarlarsa, derdin.
İsterdim ki senin dediğin olsun.
Maalesef,
Zaman yine beni haklı çıkardı.
Eski bir ata sözü misali;
Yastık değişti, yazı değişmedi.
Acı yine aynı acı,
Yalnızlık yine aynı yalnızlık.

Altı milyar ıssız dünya!

Aldatmışlığıyla, aldatılmışlığıyla.
Acı dolu, hüzün dolu, sır dolu.
Sitem dolu, kin dolu.

Bazen kabardı yürekler;
Dalga dalga.
Köpük köpük.
Sevdim sandı, sevildim sandı.
Belki de bile bile bu yalana inandı.
İnanmak istedi.
Olmadı!
Olmuyor be Tansu Hanım!
İstemek yetmiyor.
Sevmek yetmiyor sabahsız gecelere.
Sevilmek de gerek,
En az sevdiğin kadar.

Acılar paylaştıkça azalır,
Sevgiler paylaştıkça çoğalırmış.
Öyle diyorlar.
Peki biz neyi paylaşamadık,
Şu üç günlük dünyada?
Bir sigarayı, bir yudum çayı paylaştık da
Sevgiyi mi paylaşamadık?
Bak!
Yine söylüyorum sana:
-İnsanlar yalnız doğar, yalnız yaşar ve yalnız ölür!
Ola ki ikiz doğdu
O da kaderin cilvesi.