Ya Hüseyin! Şiiri - Murat Darıcık

Resulün emaneti, ümmete sevgiliydin,
Senin nesl-i şerifin ehl-i beyt ya Hüseyin!
Cennetin gençlerine Hasan’la efendiydin,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Senin sahibin Allah, şefi’in Habibullah,
Sana uzanan eli kırar Rabbin ki vallah,
Biz böyle inanmışız, böyle olmuştur billah,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Peygamberin torunu, sevgili oğuluydun,
Ali’nin, Fatıma’nın, ümmetin gururuydun,
Zulme başkaldırmış ya ra nın onuruydun,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Binler caniye karşı, bir avuç er meydanda,
İns ü cin,melek, felek hep ağlaşıp durmakta,
Gökte güneş yakıyor, yerde kanlar akmakta,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Nasıl kıydılar sana, nasıl vurdular sana,
Kimden cesaret alıp neden vurdular sana,
Bu nasıl bir kindir ki; dokundular canına,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

O mübarek bedene, o mübarek başına,
Nasıl kıydı zalimler gözüne ve kaşına,
Daha varmamış idin dedenin sen yaşına,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Ağladı gökte melek, ağladı bütün felek,
Ağladı yerde ümmet “Aman ya Rab! ” diyerek,
Ağladı bütün sema, ağladı taş ve toprak,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Bir yudum su içmeden şehid oldun, verdin baş,
Şüheda kervanına katıldın oldun kardaş,
Ömer, Osman, Ali’ye katıldın olup yoldaş,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Size su vermeyenler Kevsere olur hasret,
Ne görür halktan yardım, ne bulur Hak’tan medet,
Habib-i Kibriya’ya bizden de selam ilet,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!

Neden kin, neden nefret, neden öfke ne elim,
Size uzanan eli kırardım olsa elim,
Sizleri methetmeden acizdir benim dilim,
Can feda, canan feda, cihan feda Hüseyin!