Ya Hu! Şiiri - Önder Kurt

İzlemekte vakitler vakitleri, dünya döner,
Elbette ki gün batar, geceyse güneş söner.
Leyl’e hükmedemem ben, Leyla’ya ait ruhu,
Güneş doğduğu zaman, Hu çekelim derviş, Hu!

Kovalamakta gündüzler geceleri, yetişemez!
Yakaladığı anda kaçar günde iki kez.
Yarim de Leyl’e benzer, gördüğümde o şuhu,
Kaçıp gider! O vakit, Hu çekelim derviş, Hu!

Hayra yormak gerektir, bak gündüzle geceye,
Bize beklemek düşer sığınmak bir heceye.
Elbet o gün gelecek, sitem etme yahu,
Geldiğinde ben gibi Hu çek derviş, Ya Hu!