Ya hep / ya hiç Şiiri - Ramazan Teke

Herkesi unuttum, bir tek sen varsın hatırımda
Kimler geldi kimler geçti de kalbimden
Bir seni unutamadım

Öyle hazin öyle soğuktu ki yokluğun
Daha sen kapıdan çıkmadan
Her hücremde hissetmiştim
Hatırlıyorum da;
Temmuz sıcağında üşümüştüm

Sen benim hem ilkim hem en sonumdun
Sen benim, tutunduğum tek dalım
Kahvede çıkan falımdın
Belki de bu yüzden ilk defa bu kadar içten üzülmüştüm

Uykular haram oldu sen gideli
Ellerim de güller soldu,
Gözlerim de yaşlar kaldı sen gideli

Onca zaman sonra insan hep aynı mı hatırlanır?
An gibi aklımda, hem o güzel gözlerin
Hem de kapıyı çekip gidişin
Ne yapsam da unutamıyorum
Ne gözlerini, ne de çekip gidişini

Bazen kalbimin en güzel yerinden söküp atmak istiyorum seni
Bazen yerine birini koymak
Ve seni sevdiğim gibi sevmek
Sonra o gülen gözlerin
O masum yüzün gelip oturuyor karşıma
Kurtulmak, unutmak istiyorum
Hatta durdurmak zamanı hatırlamamak için seni
Ne yaparsam yapayım
‘’Seni sevmeyi durduramıyorum.’’

Yine de gel istiyorum,
Ansızın gel, mavi gözlerin yine aşkla baksın bana
Yine aydınlatsın gecemi
Yine mutlu etsin gülüşün yüreğimi

Düşlerime uğruyorsun, bazen de dualarıma
Ama ne yalan söyleyeyim
Son zamanlarda bazen isyanım
Bazen de pişmanlığım oluyorsun

Belki de bu kadar sevilmek sana
Bu kadar sevmek bana yakışmıyordu
Hatırlıyorum da;
Sen az sevilmekle de yetinemezdin
Ya hep, ya hiç derdin
Tıpkı benim gibi
Tıpkı gidişin gibi
Hatırlıyor musun?
Hep biz diyorduk
Ve bilmem farkında mısın?
Şimdi hiç olduk