Kabına sığmayan sevgileri taşıdım hep,yüreksizlik etmedim hiç severken...Yani..ya hep,ya hiç...
Sevmenin birazı nasıl olur? Ben onu bilmem.....
Şöyle içinde bir yol açılmalı sonsuz gibi....
Sevdinmi, sevinci duymalısın iliklerine kadar,bazen hüznü......acıdımı canın,tam acımalı.....
ağladın mı,akan yaşlar yakmalı tenini....gülerken,gözlerinin kuytularında yıldızlar çakmalı,ışıl ışıl...
Sadece,yüzüne bakan bir kez,aşık olduğunu anlamalı.....delilikler de yapabilmeli bazen,duygularının götürdüğü kadar...
Boşver deli desinler....bazen ne kadar da özeniriz deliliğe....bir bedene hapsolmuş duygular 'çıkış yok' emrini,
nasıl da delmek ister....İşte o zaman.....çöz iplerini yüreğinin......salıver,özgürce bütün yaşanmamışlıklara....
geri al,senden alınmışları....gerekirse pazarlık yap kaderle....sakın üçotuza verme,yaşanacak bir tek gününü bile....
Yüreksizlik etmedim hiç severken....kattım önüme neyim varsa,öyle sevdim...
Çocukluğumla,kadınlığımla,düşüncelerim dolusunca
Olduğum ben gibi,
Sevmeyi sevmek gibi,
Kadın gibi..
İnci DemirelKayıt Tarihi : 16.8.2010 00:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!